kometka

W sumie zaczęło się dość niewinnie. Leniwy Karpacz, leniwa sobota, leniwy film. Dajmy na to: 'diabeł ubiera się u Prady'. Aż tu nagle w połowie filmu, przybywa marnotrawny Rodziciel. Wrócił z delegacji. Spod Giewontu. Kapcie i oscypki przywiózł, winy odkupił. Tak sobie siedzimy z Rodzicielem film, dalej ten sam, oglądamy. Bardziej ja niż on. Rodziciel woli akcję. Reklama. Coby czasu nie marnować, szybki surfing po kanałach. Na jedynce armagedon. No i poszło. W przypływie miłości do Rodziciela, zmiękłam i zostawiłam już do końca, gdyż z prady kojarzyłam nieco więcej aniżeli z armagedonu. Poza tym Steve Buscemi mnie ujął i już musiałam go oglądać do końca. Wtedy też zrodziła się myśl o możliwości uderzenia kometki w Ziemię. Raz już tak się stało. Jakoś całkiem niedawno, bo 66 mln lat temu przyfrunęła jedna franca, walnęła niedaleko Ameryki (no bo gdzie indziej?) i potrząsnęła trochę Ziemią, tak że mniema się iż kilka dinozaurów musiało pożegnać się z ziemskim padołem. Aczkolwiek wiadomka, przypuszczenia to były, niespecjalnie to musiała być główna przyczyna. Mówi się, że w ogóle jakieś dziwne gwiazdy pojawiają się w okolicach Ziemi, regularnie co 26 mln lat. Ale najlepszą wieścią jaką donoszą miejscowi prorocy, to ta że dokładnie 13 kwietnia 2036 gościmy asteroidę Apophis. Myślę sobie, że jakby w nas teraz coś łupnęło, to nie byłoby szans jak w filmach amerykańskich wysłać brygady specjalnej, coby zmontowała bombkę na kometce i poświęcając max. 1 osobnika, wróciłaby cało i zdrowo. Teraz może nie. Ale w tym 2036? A już na pewno do 13 kwietnia, będą w posiadaniu niezawodnego sprzętu, który nawet Słońce rozłożyłby na łopatki. Byliby w przymierzu z Rosjanami, którzy drugi komplet, hodowany na Syberii podarowaliby im bez najmniejszego mrugnięcia okiem, bo przecież na czas nieszczęścia jesteśmy jedną wielką kochającą się rodziną. I znając życie, po zdetonowaniu kometki, nałożonoby podatek. Zwycięstwo zwycięstwem, ale koszty muszą się zwrócić. Zwłaszcza amortyzacji...